Column: To free bleed or not to free bleed?
Malou schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Free bleeding, oftewel ‘vrij bloeden’ is het laten lopen van menstruatiebloed zonder gebruik te maken van de daarvoor ontwikkelde artikelen die je, voornamelijk in strandtenten, niet door de plee mag spoelen.
Don’t flush it unless you have eaten it.
Ik zit bij mijn opa en oma wanneer het ‘nieuwsitem’ als een amuse wordt opgediend.
Nét voor het eten.
Lees ook: Column Malou Holshuijsen: Geen zeventien meer
Ik kijk naar een jonge vrouw die poseert, ingesmeerd in haar eigen baarmoederbloed. Ze vertelt dat ze het ook wel eens opvangt om het vervolgens aan haar kamerplant te voeren. ‘Het is ontzettend voedzaam!’
De planten schieten als paddenstoelen uit de grond, maar dat is niet de reden waarom ze het doet. Er hangt een taboesfeer rondom menstruatie, zegt ze.
Oma schept drie bordjes bami op en verontschuldigd zich voor de afkomst van dit feestmaal. Het vriesvak.
Ik besluit mijn test, of het inderdaad een taboe is om over ongesteldheid te praten even uit te stellen tot na het diner.
Na het eten vertel ik mijn opa en oma over het item wat ik zojuist heb gezien. ‘Goor’ is de reactie van mijn oma en mijn opa denkt dat het veel troep geeft. Begrip voor deze nieuwe beweging is ver te zoeken, maar het taboe er over te praten ook.
Vroeger dacht ik dat menstruatiebloed blauw was, want dat zag ik altijd op televisie. In de reclames gooiden ze een heldere blauwe vloeistof over een maandverbandje, knipten ze het door en wrongen ze het uit. Gelukkig, ver voor de tijd en eierstokken rijp waren heeft mijn moeder het een en ander uitgelegd. Vét gênant natuurlijk, want als pre-pre-puber met je moeder over je vagijn praten is volkomen kut.
In onze groepsapp The mama’s and the papa’s waar mijn ouders én broertjes elkaar op de hoogte houden van wanstaltige Youtube-filmpjes én het resultaat van de zoveelste knutselmiddag als gevolg van de zoveelste nieuwe hobby (sorry mam) van mijn moeder, vraag ik wat zij van deze Free Bleeding beweging vinden.
Een van de twee broers verlaat direct de groepsapp. Hij zit blijkbaar niet te wachten op foto’s van vrouwen die zichzelf insmeren met uitgestoten-baarmoederbloed. Mijn andere broertje noemt de vrouw een wandelend stempeltje.
Misschien is het een ultiem gevoel van overwinning? De angst voor doorlekken trotseren door, doorlekken. Er zijn mensen met hoogtevrees die uit een vliegtuig springen.
To free bleed or not to free bleed? Ik kan er geen touwtje aan vastknopen.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.